DİYARBAKIR-İHD Diyarbakır Şubesi ve kayıp yakınları, Kayıplar Bulunsun Failler Yargılansın sloganı ile her hafta düzenlediği oturma eylemlerinin 339uncusunu Koşuyolu Parkı Yaşam Hakkı Anıtı önünde gerçekleştirdi. Kayıp fotoğraflarının taşındığı eyleme, İHD Diyarbakır Şubesi yönetici ve üyeleri, Barış Anneleri Meclisi üyeleri, MEYA-DER yöneticileri, 78liler Vakfı yöneticileri ile kayıp yakınları katıldı. Eylemde, 1993 yılında Bitlisin Tatvan İlçesi Düzcealan Köyünde askerlerce evi basıldıktan sonra cesedi parçalanarak katledilen Necmi çaçanın faillerinin bulunup, cezalandırılması talep edildi.
339ÜNCÜ OTURMA EYLEMİ Oturma eyleminde konuşan İHD Diyarbakır Şube yöneticisi Av. Abdullah Zeytun, adalet talebiyle gerçekleştirdikleri oturma eyleminin 339. haftasına ulaşmasına rağmen, bu talebi karşılamak yerine sistematik olarak cezasızlık politikasının uygulandığını belirtti. Bu duruma örnek olarak fail olarak yargılanan devlet görevlilerinin terfi ettirildiğine işaret eden Zeytun, Mardinin Derik ilçesinde 13 köylünün katledilmesinden sorumlu olarak tutulan Tuğgeneral Musa çitilin YAŞ kararları ile Diyarbakır Jandarma Bölge Komutanı olarak atanmasını eleştirdi. ORANTISIZ GÜç KULLANILIYOR Faili Meçhul cinayetlerden sorumlu komutanların bölgeye atanmasının yanı sıra, savaş politikaları ile çatışmalarının bölge kentlerine taşındığını ifade eden Zeytun Hukukla bağdaşmayan şekilde infazların gerçekleştiğini Silopide gördük. Bölge halkına orantısız bir şekilde güç kullanılarak katliamlar gerçekleştiriliyor. Kadın, çocuk dememeden katliamlar yapılıyor. Yaralılar hastanelere taşınıyor. Sağlık görevlilerine ve yaralılara müdahale edilerek, işkence edilerek, tedavileri engelleniyor. Bu da devlet aklının ve iradesinin ne yönde tedavül ettiğinin bir göstergesidir iddiasında bulundu. NECMİ çAçANIN HİKAYESİ Ardından İHD Diyarbakır Şube Yönetici Emin Ermin, 1993 yılında Bitlisin Tatvan İlçesi Düzcealan Köyünde askerlerce evi basıldıktan sonra cesedi parçalanarak katledilen Necmi çaçanın hikayesini anlattı. Askerlerin saldırısında katledilen Necmi çaçanın eşi Gülşen çaçanın olaya ilişkin beyanlarını Ermin, şu şekilde aktardı: Bölge halkı askerlerin yoğun baskıları altındaydı. Köylere baskınlar yapılıyordu. Bundan dolayı da köylüler, gece sırayla nöbet tutuyorlardı. Askerler gece köyümüzü taradılar, evimize atılan roket ve kurşunlarla evimiz delik deşik olmuştu. Köye tanklarla girdiler, evleri ateşe verdiler. Köyden feryat ağlama sesleri yükseliyordu. Eşim Necmiye evden çıkalım, bizi evin içinde yakacaklar dedim. O da bana Bu ortamdan çıkamayız dedi ve evde kalmakta ısrar etti. Kapımız çalınınca açmak zorunda kaldım. Kapıyı açar açmaz beni darp etmeye başladılar ve bana gelen darplarla bayıldım. Gözlerimi açtığımda askerlerin, çocuklarımın ağzına silah dayadıklarını gördüm. çocuklarım titriyorlardı. Onlara biz ne yaptık deyince beni yine vurmaya başladılar ve tekrar bayılmıştım. Kendime geldiğimde eşimi evin arkasına götürmüşlerdi. çocuklarım yerde yatıyorlardı. Eşimi merdivenlerdeyken öldürmüşlerdi ve cesedini parçalamışlardı. Askerler köyden ayrıldıktan sonra, eşimin naşını yıkamadan defnettik. Yıkanacak durumda değildi. Askerler eşimin amcasına Necmiyi PKKliler öldürdü diye bir kağıt imzalattılar. Daha sonra kayıp yakınları, 5 dakikalık oturma eylemi gerçekleştirildi.