Bölgemizin kanlı,puslu ve karanlık döneminde Diyarbakıra atanmıştı. Devletin vatandaşına güven verdiği değil,vatandaşını ötekileştirdiği,yok saydığı,düşman gördüğü bir dönemdi. Devlet-halk ilişkilerinin en zayıf ve güvenilmez olduğu bir noktaydı. Bunları düzeltmek için işi zordu ama o kararlıydı. Her şeyden önce kendi tabiri ile Diyarbakır halkına inanıyordu ve güveniyordu. 3.5 yıl gibi kısa bir sürede adeta devlet,vatandaşına olan sıcak yüzü nasıl gösterir ve vatandaşın güvenini nasıl kazanır? dersini verdi.
Polisin Halktaki İmajı İyi Değildi
Kısa sürede 7den 70e tüm kesimlerin gönlünde yer edindi,halk kahramanı haline geldi. Gece geç saatlere kadar korumasız şekilde sokakları karış karış gezecek kadar Diyarbakırlılara güveniyordu. Daha önce polis ve devlet denilince akıllarına kötü anılar ve izlenimler gelen vatandaş Diyarbakırlılar da kendisini Gaffar Baba olarak efsaneleştirmişlerdi.Onun döneminde şiddet,terör ve asayiş olayları asgariye inmişti. Onun deyimi ile huzurlu kent haline gelen Diyarbakır geleceğe umutla ve güvenle bakıyordu.
Halkı Diyarbakırsporla Bütünleştirdi
Zor günler geçiren Diyarbakırspora da el atarak düzlüğe çıkarmıştı. En büyük hayali takımı Süper Lige çıkarmak,kurumsal hale getirmek,güçlü iş adamlarına teslim etmek,kolej kurup sağlam bir alt yapıya kavuşturmaktı.7den 70e kadar onbinlerce insanın Diyarbakırsporla bütünleşmesini sağlamıştı.
24 Ocak 201 günü akşam saatlerinde Diyarbakıra kabus çöktü. Yine halkın huzuru ve yarınları için koştururken 33 10u vurdular.Bölgedeki tüm güvenlik birimlerinin merkezi olan Diyarbakırın göbeğinde yaklaşık 1.5 saat süren hain ve alçak bir saldırıya maruz kaldı. 5 mesai arkadaşı ile beraber son nefesine kadar vuruştu,teslim olmadı fakat yetmedi.
Diyarbakırlılardan Unutulmaz Uğurlama
Karanlık odaklar ve derin eller,kendisinin Diyarbakır halkı ile kurduğu devlet-halk bütünleşmesinden rahatsızdı. Bu yüzden Gaffar Babaya kıydılar. Diyarbakır halkı alçaklara ve hainlere ders verecek şekilde 1 milyon kişilik yürüyüşle cenazesini memleketi Sakaryaya uğurladı. O gün Diyarbakırda hayat durmuştu,Diyarbakır tarih yazıyordu.Bir emniyet müdürü Diyarbakırda bu kadar sevilecek,1 milyon kişinin katılımı ile cenazesi uğurlanacaktı. Rüya gibi bir şeydi ama Gaffar Okkan bunu başarmıştı. Hendekteki baba ocağında düzenlenen cenaze törenine de 10 binden fazla Diyarbakırlı akın etmişti.
Devlet Yöneticileri Ondan Ders Almalı
Makam ve mevkiler gelip geçicidir,bu işi yapamazsam gider babamın ekmek fırınında çalışırım diyerek övdüğü babası Fikri dayı,Diyarbakırlıların vefasını görünce duygulanmış ve Bilseydim oğlum Diyarbakırda bu kadar seviliyor,cenazesini Diyarbakırda defnederdim diyordu. Diyarbakırlılar Gaffar Babayı hiç unutmadı. Sevgisi nesilden nesile geçiyor. Yaptıkları hala dillerde,sözleri hala hafızalarda,sanki yaşıyormuş gibi sesi hala kulaklarda. Aradan 15 yıl geçmesine rağmen resimleri bir kahraman edasıyla iş yerlerinde ve evlerde asılı.Bölgede görev yapan devlet adamlarının Gaffar Okkandan alması gereken o kadar çok ders var ki. En basiti halkı öcü ve düşman gibi görmemek,halka korku yerine güven vermek,kin ve nefret yerine sevgi,umut ve güven aşılamak.
Sana kıyan,seni bize fazla görüp alan karanlık odaklar ve hain elleri bir kez daha lanetliyoruz. Seni unutmadık,unutmayacağız. Mekanın cennet olsun.
DİYARBEKİRSPOR AŞ YÖNETİM KURULU