Evet sevgili okurlar!

Bugünkü makalemizde samimiyet ve samimiyetsizlikle ilgili önemli konuları dile getirmek istiyorum.

Geçenlerde, yani yaklaşık on gün evvel İstanbul'daydım.

Geçmişe yönelik tanıdığım deneyimli kalem sahibi bir gazeteci dostumla buluştuk, çay içtik, sohbet ettik.

Sohbetimizi koyulaştırdık. Ülkede siyaseti konuştuk, politikayı irdeledik, derken söz muhafazakar geçinen siyasi partilere geldi.

Yaklaşık 30 40 yıldan beri solcu Cumhuriyet Halk Partisi'nin baskıcı politikasına karşı halkın birbiriyle kenetlenerek bu aşırı sol görüşlü partiyi artık demokratik yöntemlerle seçim sandıklarına gömmek maksadıyla yola çıkan bazı politikacılar, inançlı, muhafazakar kesimi bir araya getirerek parti kurma girişimine soyunmuşlardır.

Hep böyle olmuştur. Ta Adalet Partisi'nden Nizam Partisi'ne kadar. Nizam Partisi'nden de şimdiki Adalet ve Kalkınma Partisi'ne kadar

Ama heyhat!

Bir türlü halkın beklentilerine cevap verememişlerdir.

Hep geri planda, gününü gün edercesine layık olmadıkları kimlikleri, şahsiyetleri, önemli noktalara getirmişler. İnanç ve muhafazakarlık misyonunu yavaş yavaş geriye itmişler. Rant, çıkar ve adam kayırmayı hep ön plana almışlardır.

O dostumla böylece sohbetimiz koyulaşırken kendisinden çok güzel, kapsamlı bir mana taşıyan şu ifadeyi dinledim.

Zaten ben de bekliyordum ki, sohbet arasında bir cümle, herhangi bir kavram çıksın, ben onu bir gün köşeme başlık olarak alayım.

Onun için bugünkü köşeme başlık olarak yazdım.

Arkadaşın söylediği söz gerçek

Her ne kadar esprili ise de, gerçektir ve ciddidir.

Bana dönüp dedi ki;

"Hocam, sen ne diyorsun ya! Bu halk neyi bekliyordu, nelerle karşılaştı.

Yıllardan beri hep böyle geçiyor, önce muhafazakarlıkla, dindarlıkla, inançla, milli gelenek ve görenekle yola çıkıp parti kurarlar.

Muhafazakar kesimin ve cemaatlerin oylarını alıyorlar ise de, ama heyhat!

Gün gelir, devran döner, olaylar başka şekle sokulur.

Önce siyaset yoluna çıkarken kendilerini Mücahit' olarak tanımlıyorlar.

Sonra Müşahit' oluveriyorlar..

Sonra da Müteahhit'! Daha sonra da halkın karşısına Müsait' olarak çıkıyorlar.

İşte gerçek manzara bu!

Deyim yerindeyse Koyunun kuzu doğurması beklenirken, baktık ki kuzu yerine kurt yavrusu var' misali.

Önce Mücahit', sonra Müşahit' sonra da Müteahhit' daha sonra da Müsait'

Hani her muhafazakar ve sağ partinin programlarında öncelikle geçen ifadeler Türkiye'de temiz el arayışı ile karanlık odaklarla mücadele ve kirlenmeyi yok etme hedefimizdir' gibi..

Ama bakıyorsunuz ki karşınıza tam tersine en kirli eller o partilerin ön saflarına geçiyor.

O kadar güveniyorlar ki, cemaatlerin ve muhafazakar, inançlı kesimlerin oylarını artık Çantada keklik' gibi görüyorlar.

Parti liderlerini ve genel başkanlarını kolayca yanlış yollara yönlendirip, yanlış insanlarla tanıştırıyorlar ve netice itibari ile de zarar gören o partilerdir ve halkın beklentileridir."

Vur kaç planı ile cep doldurma ön plana geçiyor.

Onun için o dostumun dediği gibi, önce "Mücahit", sonra "Müşahit" sonra da "Müteahhit", en sonda da "Müsait" oluveriyorlar.

Bu arkadaşımın sohbetinden büyük haz aldım ve niyetlendim ki bunu bir gün olur siz değerli okurlarımla paylaşırım diye..

En derin saygılarımla