Evet, sevgili okurlar.

Bilindiği üzere bugün milletçe 29 Ekim 2014 Cumhuriyet Bayramını yaşıyoruz.

Gerçekten cumhuriyetimizin kuruluşundan bugüne dek, sağlam bir beyinle, rahat bir kalple, duygu dolu organlarımızla bu bayramı kutlayabiliyor muyuz?

Bize göre bu soruya karşı kocaman bir Hİç cevabı vermek gerekir.

Zira Cumhuriyet rejimi bir fazilet rejimidir

Fazilet rejimi diyebilmemiz için devletle milletin el ele vererek bin yıllık inanmış bir milletin kültürünü yaşaması gerekir.

Egemen bir devlet, ne kadar hükümran olursa olsun, ne kadar Demokratım, hukukun üstünlüğüne saygılıyım derse desin milletle tarihini, kültürünü, inancını, gelenek ve göreneklerini paylaşmıyorsa, hiçbir zaman Cumhuriyet fazilet rejimidir denilemez.

çünkü milletle bir olmayan devlet, gerçek adil bir devlet olamaz.

O zaman nasıl Cumhuriyet Bayramını kutluyoruz?

Doğrusu bu soruya müspet bir cevap vermek zordur.

Evet, kamu düzeni esastır.

Zira kamu düzeni gerçekleşmezse sabah evinden çıkıp, akşam acaba evime nasıl döneceğim diye endişeli düşünceyle yaşayan bir millet geleceğini kestiremez.

Cumhuriyet Bayramınız kutlu olsun.

Ama gerçek bayram, yüzeysel değil.

Yani kavramdan ibaret değil, mana ruhunu taşıyan bir Cumhuriyet Bayramı.

CHPnin tarihi bulanık Kemalist anlayışı paralelinde olmamak kaydıyla, Cumhuriyet Bayramı kutlanır.

* * *

Evet, sevgili okurlar.

Dünkü yazımızı şöyle tamamlamıştık;

Ve gerçekten de insan, ümitsizleşmeden bazı ilmi değerlere el atarsa Türkiye belki aklını başına alır, bir yerlere kadar gelebilir.

Ama tam tersine meşihat-ı İslamiye (İslam Hilafetinin mefhumu) saltanattan ayrıldığı zaman, işte ülke bütünlüğünü büsbütün kaybeder.

Zaten planlanan da odur

Dünkü sohbetimizde ifade ettiğim gibi;

Bir devletin bütünlüğü ve güçlülüğü, kendi milletiyle aynı tarihi kültüründe ve inancında ittihat etme zorunluluğuna bağlıdır.

Yani, toplumdan gelen siyasal ve sosyal, ekonomiksel ve jeopolitik gibi unsurların; bir ülkenin, bir milletin ve bir toplumun iç dinamiği olarak biri diğerinden ayrılmaz, bütünlük arz eden temel birer unsur olduğu inancında olmak gerekir.

Hele hele Osmanlının elinde olan Saltanat ve Hilafet, birbirini tamamlayan ve ayrılması mümkün olmayan, aynı zamanda İslamın ruhunu bünyesinde taşıyan ana faktörlerdir.

* * *

Düşünün sevgili okurlar.

çanakkale zaferinden sonra İngilizlerin elini kollunu sallayarak, hiç kan dökmeden, sıcak temas gerçekleştirmeden, İstanbula gelip işgal etmiş olması, insanı derinden derine düşündürüyor.

İçten, hem de İttihat Terakki hükümetinin ortasından İngilizlere davetiye çıkaran masonik, hain anlayışların varlığı kuşkusuz bir gerçektir.

Sen gel, hem 1915te çanakkale Zaferini kazan, daha sonra İngilizler 1918ler de hiç savaşmadan, elini kolunu sallayarak İstanbulu istila etsin ve otursun.

İngilizlerin tahakkümü altında kalan Osmanlı ise çırpınmaya başlamışsa da iş işten geçmişti.

Böylece Sadaret (Saltanat) denilen ve Hilafet-i İslamiye Osmanlının elinden alındı ve hafif bir kararla lağvedildi, atıldı, yerine cumhuriyet kuruldu.

Cumhuriyet rejimi bir fazilet rejimidir demiştik.

Fazilet olduğu gibi, aynı zamanda toplumun milli iradesini simgeleyen, insan temel hak ve hukukunu bünyesinde taşıyan ve koruyan, yeryüzünün en değerli rejimidir.

Böyle bir rejimdir ki bünyesinde tümüyle demokrasi taşıyor.

Demokrasi demek, milli irade demektir.

Milli irade demek, bin senelik uzun bir zaman sürecine sahip olan bir Osmanlı kültürü demekti.

İşte o kültür, İslam gerçeklerine dayalı bir kültür olduğu için, ister Saltanat ve Hilafet düzeni olsun, ister Cumhuriyet düzeni olsun, her ne olursa olsun, kendi toplumunun tarihiyle, kültürüyle ters düşemez.

Egemen bir otorite kendi gücünü, milletin iradesinden almayıp, ne kadar parlak ve berrak isimleri bünyesine taşırsa taşısın, ne cumhuriyetçi olur, ne de demokrat olur.

Ne de hukukun üstünlüğünü koruyabilir.

Zira içi boş, çürümüş bir ceviz kabuğu gibi olur.

Cumhuriyetin kuruluşu, cumhurun varlığına bir hizmet demektir.

Bu isim altında cumhurla ters düşen egemen bir güç, nereden gelirse gelsin, hiçbir zaman cumhuriyetçi olamaz.

* * *

Evet, İngilizler İstanbula gelip oturmalarıyla bin senelik kültürü ortadan kaldırıp, milli mücadelemize rağmen bizimle ters düşüp kendi medeniyetini, kültürünü, örf adetlerini bize aşılıyorsa, beyinlerimizi o kültürle yıkayıp da bin senelik tarihimizden bizi uzaklaştırıyorsa, her ne olursa olsun hiçbir zaman cumhuriyetçi, demokrat, hukukun üstünlüğüne saygılı sayılamaz.

Zira bilimsel olarak da bizim bu tezimizi kanıtlayan, yine dünkü sohbetimizde belirttiğimiz gibi Bediüzzaman Hazretleri, devletin biçimlendirilmesini şu şekilde tarif ediyor;

Sadaret (Saltanat), Meşihat (Hilafet) iki cenahtır.

Toplumun iki kanadıdır, biri diğerinden ayrılmaz.

Topluma can veren bu iki güçlü kanat birbiriyle paralellik arz edip egemen olmazsa, o devlet hiçbir zaman ileri gidemez.

Gidilse de böyle bir medeniyet-i faside için (İngilizlerin bozuk medeniyeti için) mukaddesatından tümüyle insilah etmiş olur.

Yani benliğinden ve tarihi gücünden ve medeniyetinden sıyrılmış duruma girer

İnsilah kelimesi; Osmanlıcada kesilmiş bir hayvanın postunun yüzülmesine denir

Yani postunu yüzersin, çıplak eti kalır.

Bir devlet; milletinin mukaddesatından insilah edip, sıyrılırsa ağzıyla kuş tutsa dahi adil olamaz.

Kanun ve yasalara hükümran olamaz.

Hukukun egemenliğini bünyesinde taşıyamaz.

Zira hli lem meydandadır.

Gerçek de budur.

Merkez-i Hilafette Saltanat ve Hilafet bir arada tesis ve takarrür etmezse, der demez başka yerlerden başka rejimler, düzenler gelir orada oturur ve seni yönetir.

Kendileri gelmese dahi, onların bize ithal etmiş olduğu antidemokratik mezalimleri bize aşılar, enjekte eder ve yaşatır.

İslam topluluğu bir gövdeye, bir cesede benzetilirse ki öyledir.

O cesedin başı ve iç organları unutmayalım ki şuradır, milletle danışmadır, milletin iradesi olmadan hiçbir yasa, anayasa vs. geçerli olamaz.

Demokrasi de bundan ibarettir.

Bir det ve bir gelenek, inanan bir toplumun içinde tarih boyu yerleşmişse, onu ortadan bir çırpıda kaldırıp yerine başka kanun-yasa ve yönetmelikler konulamaz.

Konulduğu takdirde ondan terör doğar.

* * *

Evet, sevgili okurlar.

Üstat Bediüzzaman Hazretlerinin bu tespitlerini kanıtlayan, yüce kitabımız Kuran-ı Kerimin Muhammed suresinin 1, 2, 3 ve 4. ayetlerini burada sizinle paylaşalım ve ona göre toplumsal olarak, millet olarak önümüzü açalım ve kendimizi biçimlendirelim.

Bakınız, ayet-i kerimelerin yüce mealleri aynen şöyledir;

Birinci ayet;

Allah, inkr edenlerin ve kendi yolundan alıkoyanların işlerini boşa çıkarır

İkinci ayet;

İnanıp yararlı iş işleyenlerin ve Muhammed'e, Rablerinden bir gerçek olarak indirilene inananların kötülüklerini Allah örter ve durumlarını düzeltir

Üçüncü ayet;

Bu, inkr edenlerin batıla uymaları ve inananların Rablerinden gelen gerçeğe uymalarından ötürü böyledir. Allah böylece insanlara kendilerinin misallerini anlatır

Dördüncü ayet;

Savaşta Allahı ve mukaddesatları inkr edip de toplumun arasından kaldıranlarla karşılaştığınızda boyunlarını vurun; sonunda onlara üstün geldiğinizde onları esir alın; savaş sona erince onları ya karşılıksız, ya da fidye ile salıverin; Allah dilemiş olsaydı, onlardan başka türlü öç alabilirdi.

Bunun böyle olması, kiminizi kiminizle denemek içindir. Allah, kendi yolunda öldürülenlerin işlerini boşa çıkarmaz

Bu açık emirle beraber savaş mevzuu ve onun ardındaki hikmetler açıklanmakta, savaşa teşvik edilerek şahadetin yüceliği belirtilmekte, Allahın şehitlere yapacağı ikramlar söz konusu.

* * *

Demek ki Müslüman toplumu birbirine çözdüren ve inkrcılıkla terör unsurlarını yaratan nedenler, toplumun yüce değerlerini inkr etmek, inancıyla ters düşmek, başlıca birer fesat unsurlardır.

Bu fesat unsurlarla, milletçe mücadele etme, demokratik bir haktır.

O devlet, milletle el ele verip de bu ruh ülke çapında pekiştirilmediği müddetçe hiçbir zaman hakkaniyetten, hukuktan, cumhuriyetin faziletinden dem vuramaz.

Hani Sayın Başbakanımız da zaten hep bunları dile getiriyor.

Kamu düzeni esastır diyor.

Dışarıdan ithal edilmiş kanunlarla kamu düzeni düzeltilemez.

Her kesimden feodal denilen terör unsurları oldukça üreme yapar ve türer.

Adeta ağacın kökünden içine girip, ağacı içten kemirip çürüten bir kurt gibi olur.

En derin saygı ve sevgilerimle.