Adı;

Mustafa Kaya!

Tek hayali;

Ve umut beslediği meslekti; "Öğretmenlik".

Okudu.

İmknsızlıklara,

Şartların elverişsizliğine,

Aile'nin,

Sosyo-ekonomik "açmazlarına" rağmen!

İlk, Orta Lise.

Derken;

Kazandı, Üniversiteyi.

Okudu.

çünkü,

Hayalindeki "mesleği", yapacaktı, "öğretmenlik".

Bir solukta;

Kesintisiz, ikmale kalmadan 4 yılda üniversiteyi bitirdi.

Aldı;

Koca diplomasını, kendi yaşayıp-büyüdüğü şehrin Üniversitesinden.

O artık;

Dicle Üniversitesi Eğitim Fakültesinden "mezun" olmuş bir öğretmen!

Eğitim Fakültesi.

Branşı;

Türkçe öğretmenliği.

Kürt kökenli,

Birçok öğretmen gibi o da öğrencilerine "Türkçe" öğretecekti.

Nereye,

Tayin olursa orda, mesleğini icra edecekti.

Öğretmen,

Olabilme noktasında "hayaline" kavuşmuştu.

Ailesi de;

Umutlar içerisinde, "öğretmenliğini" görmeyi bekliyordu.

Sosyo-ekonomik, desteğini de.

Öğretmen olacak.

Aileye ekonomik katkı sağılacaktı.

Beklemeye başladı.

Onun gibi,

Bekleyen binlerce "öğretmen" adayı gibi.

Kendi,

İkamet ettiği Ergani ilçesi İncehıdır köyünde, "vekil öğretmenlik" yapmaya başladı.

***

Her sene,

Başı ve sonunda "tayin" bekledi.

Bir yıl,

İki yıl,

Üç yıl, derken 2012 yılına geldi.

Dile kolay; 2008'de mezun oldu.

Hala atama bekliyor.

26 yaşında.

Anne-baba,

Evlilik düşünürken, o "hayata bir an önce atılmayı" düşünüyordu.

***

Hayatın zorlukları,

Artık omuzlarda değil, "iliklerinde", hisseder olmuştu.

Gurur.

Ve umut "çekişmesine", duyguların da harmanı, onu içine kapanık adam haline getirdi.

Stres'in,

Kemirgenliği, Temmuz'da bir kez daha yapılacak KPSS sınavı için hazırlık.

Gece-gündüz ders çalış.

Tabi;

Kendi duygularıyla da sürekli "boğuşuyordu", bu hayat çekilmez diye.

Ve o gün;

Azmini,

Umutlarını,

İnançlarını,

Hayat sevgisini, "unuttu", kaptırdı kendini "isyanın" dehlizine.

***

Atanmış,

Bir öğretmen olarak, "umut" edip, takacağı günü beklediği, kravatını boynuna geçirdi.

Kemerini de çıkarıp, ekledi.

Tavana,

Düğümleyip, bıraktı kendini boşluğa.

Ailesinin,

Umut beslediği Mustafa Öğretmen artık, yok.

İntihar etti.

Cansız bedeni,

Koca evin salonunda, "öyle" asılı vaziyette.

***

Evet,

Dört gün önce, bu "acı hadise" yaşandı.

Sessiz,

Sedasız ve suskun bir, "acı hayat".

Peki,

Duyan var mı?

İşte; onu da biz buradan dile getirip.

Yeni,

Öğretmen adayları,

Yeni işsizler,

Yoksullar, "umutlu insanlar", "isyanın dehlizine" düşmesin.

Öğretmen,

Mustafa Kaya'ya Allah'tan rahmet dilerken.

Böylesi; "ölümler, intiharlar artık son olsun" diyoruz!