Neyin tadı yok?..

İyi de, neyin tadı kaldı ki bu hayatta!

Var mı?!

Tat denilen bir hissiyat hasıl mı ki, ahalide?

Yok da, yok

İşte milli içeceğimiz çay bile asimile oldu..

Ruhunu kaybetti

Şifalığından uzaklaştı..

O da, tatsızlaşan yaşamın kervanındaki nesnelere katıldı!

çaylar benden diyen var mı?..

Ya da dost meclisine katılım gösterip, elini cebine atan!

çay ikramı

Ver abimize bir demli çay? diyen de?!

Nerdeee, mazide kaldı hepsi?..

çayın rengi dahi kalmadı

Kaçak ile yerli çayın karışımı da?..

***

Peki Kahve..

Ha keza o da tatsızlaştı

Hatır hali, katıra binaen oldu..

Ne 40 yıllık bir hatır, ne de anlık bir kelam kaldı!..

Her şey tatsız, tuzsuz!..

Bir bardak çay, bir ekmek fiyatını katladı

Beyazların mekanında, üç katına çıktı..

Şeker desen; o da yandı gülüm keten helva?

Tatlantırıcıya mahkum..

Tüp, elektrik, ocak, iş, aş; veryansın?..

Cebi de, evide, mutfağı da, işyerini de; yakıyor?!..

Buldozer misali; önüne geleni tedavüle kaldırıyor

***

Yaşam her yönüyle kıskaçta

Huzursuz ve travmatik bir yaşam mahkumiyeti var

Ki, her alanda sirayet edici!

Kurtulan yok..

Kaçmak ise ne mümkün?!

Bu hayatta tat var diyen bir babayiğit var mı?!

Ya da, sarılıp yaşamak isteyen..

Yumruklar sıkılı..

Kaşlar o biçim çatık

Gözlerfaltaşı misali

Hizip ve kutuplaşma keskin bıçak..

Her kulvarda, asarım-keserim..

Siyasilerdeki dil, pabuç misali..

Ağzını açan, çatal diline sarılıyor

Konuşma var, icraat yok

***

Etnik ve ideolojik üstünlük kişilerde, karakterleşti

Bendensen yaşa..

Benden değilsen öl, git

Rakibim gitsin, koy dünya yansın?!

İnsanlar ağızlarından nefes almıyor artık?!

Millet, burnundan soluyor

Cinayetler tavuk keser gibi.

Katliamlar kurbanlık koyun.

Öldürmeler, sayısına göre, önemlileşiyor?!

Aile müessesesi, eski çağların modası

Namus, şeref ve haysiyet anlamsızlaştı?*

***

Dürüstlük enayilik oldu..

Doğruluk ise, cahillik görülüyor.

Nesillere göre, ecdadı geri kafalı..

Ata ve babayı da; miadı dolmuş yaşlılar görüyor..

Benlik tamamen, terk-i diyar..

Dost kim, düşman kim belli değil.

Evlat, ata düşmanından medet umuyor..

Ata ise, bıraktığı mirasa hayıflanıyor?!..

A izi it izine karışmış

Ne yerli, ne milli?..

Herkes ecnebi

Batı ve batıla biat edici

İnsani değerlere saygı gösteren kalmadı?!..

***

Hak, hukuk, adalet hak getire..

İnanç yok

Dini değerler yok..

Kutsallar raflara mahkum bırakıldı!

Vicdan mı; kimin vicdanı?!

İnsan mı, kime göre insan?!

Rahmani duygu mu, getirisi nedir?!

Zerre-i miskal; ebediyet düşünülmüyor..

Batıla..

Batıya..

Maddeye tapan, çıkarcı bir yaşam menfaati

Velhasıl

Böylesi alabora olmuş hayatın seyrinden kim memnun?..

Ya da, kim nasıl bir yaşamdan tat alabilir ki?*

Mümkün mü?!

Sizce

***

İŞİN SIRRI NEDİR?!

Kafelerde, çay veya kahve fiyat denetimi yapılıyor mu?!..

çünkü, fiyat konusunda ciddi şikayet ve tepkiler alıyorum, okurlardan..

Her kahvehane, kafe ya da çay bahçesi, kendisine özgü kontrolsüz bir şekilde, fiyat belirliyor..

Kiminde, 5 lira, kiminde 10 lira..

Nehir kenarındakiler de ayrı bir fiyat, serbestiyetinde!..

Surdan, Yenişehire ardından Kayapınara, Bağların da Bağcılar bölgesine uzanınca, merdiven çıkar şeklinde fiyat yükselişi söz konusu..

Tabi salt, çay ve kahve fiyatı değil..

Denilene göre, bir küçük pet su bile, uçuk fiyatla satılıyor

Katlamalı

İlgili ve yetkili zevata duyurulur

Bir fiyat standartı..

Ya da kahvehane ile kafeler arasında fiyat rayişi söz konusu mu?!

Yani işin sırrı nedir?!

***

GERİSİ BİR HİKAYEDİR!.

Kararnameyle görevden alındı..

Beklenmeyen bir karardı kendisine göre..

Onun için de, şoke olmuştu..

Kızgındı, nefret duygusu kabarmış, bu bana yapılır mı? diye..

Ben çok ama çok hizmetler yaptım (!) diyerek..

İçine sindiremedi; soluksuz koştu, Ankaraya..

Geçtiğimiz hafta gitti

Bürokratlarıyla da veda etti

Aslında, bürokrat için bu normal ve olabilir durum?!..

Bugün burda, yarın başka bir yerde

Hiç bir makam ve koltuk kimseye baki değil

Baba malı da değil..

Tapulu hiç değil

Niye demişler makamlar geçicidir diye..

Neyse, birileri muhakkak ki akıl verdi!

Ayıp ediyorsun bu ne feveranlık..

Sen bir dön şehrine

Git bir organizasyon yap..

Kalabalık oluştur..

Kent ahalisiyle vedalaşma töreni yap

Tanıdığın siyasileri çağır..

Kızgın ve kırgın ayrılma şehirden..

Kendini masumiyet karinesinde göster..

Sonra gel Ankaraya..

Biz de görevden alınmana ilişkin bakın görün ahali ne çok seviyor bizimkisini diyebilelim?!..

Bakarsın başka bir makam ayarlarız sana!

İşçi ve memure talimat; katılım zorunlu..

Gelmeyen, yanar misali..

İşte dün bu senaryonun sonucuna ilişkin bir sahne yaşandı kadim kentte!

Peki, maya tutar mı?!

Ya da Külliye filme kanar mı?!..

Onu bilmem

İki yıl dün gibiyse..

Onu zamana bırakalım

Asıl söylenecek söz şudur

Baki kalan kubbede hoş bir seda imiş

Kaldı mı, bırakıldı mı?

İşte önemli olan buna yanıt verilebilir olabilmektir!

Yoksa, gerisi bir anlık hikayedir!

Unutulmaması gereken ke; Karamanın koyunu sonra çıkar oyunu!

Daha çok yazılacak

***

GÜNÜN SÖZÜ

Sadece kendinde konuşma hakkı gören ve sahip olduğunu söyleyenin, hiçbir sözüne inanılmaz ve güvenilmez!