Unuttuk bir anda değil mi, mevcut dertlerimizi ekonomik felaketleri, siyasi kavgaları. çıktık ya şu seçim muhabbetleri den anket kavgaları dan bir kaç günlüğüne de olsa.

Yine geldik en önemli konuya can derdine. Kendi kendimize yapıyoruz. Kollektif bilinçle hepimiz şuursuzuz. Neden mi şuursusuz: ne işimiz var 15 katli apartman dairelerinde böyle genç olusumlu bir ülkede.

Tıkmışiz kendimizi betonlarin yüksek katlı binaların içine sonra her deprem de yıkıntılar, enkazlar, can kayıpları, yaslar.

Yanmıyor burnumuz yaraları sarıp kaldığımız yerden devam ediyoruz. Daha çok katlı binalar rezidanslar inşa ediyoruz bide üstüne bankalara milyonlar borçlanıp çok katlı betonarmeler alıyoruz. İçinde ölelim diye.

Sonra da suçlu başkaları oluyor, Allaha isyan eden oluyor, müteahhitlere beddua edenler, devleti suçlayanlar bla bla...

Biz insanligin ahlak vicdan yoksunu olduğunu zaten bilmiyor muyduk? Taştan çimentondan kısıp kendi doymayan gözünü doğuracağını bilmiyor muyuz? Neden bel bagliyoruz.

Güya yapı denetim firmaları oluşturuldu yıllar önce onlarda katıldı ahlaksızlık kervanına bişey değişmedi yani. Her zaman ki gibi denetciye de denetçi lazım.

10 ilde felaket derecesinde deprem oldu fark ettiniz mi bilmiyorum ama can ve mal kaybı olan yine fakir fukara. Yıkılan evler dar gelirli mahalleler eski evler...

Pandemi oluyor imkanı olmayan, gariban en önde ölüyor, deprem oluyor, yine fakirin evi başına yıkılıyor. Savaş çıkıyor kacamayan fukara namlunun ucunda kalıyor.

Gözyaşları ile yazıyorum bu satırları nefret ediyorum artık bu dünyadan hatta dünyanın bir suçu yok tüm insanlıktan.

Dünya bile üstünden sirkeliyor bizi.

Şehrimin eski yapılari yangın yeri, kar yağmur çamur. Yardım elide uzatamiyoruz bir kaç çadır kurup battaniye taşımaktan başka.

çünkü güvenli ev yok, şehir 2 gündür sokaklarda.

Yine acizligimiz çaresizliğimiz gün yüzüne çıktı. Yine SARSILDIK ve Rabbime sığındık.

Bu durumda bile Kürtler zaten ölsün diyenleri, ikiye bölünen cadde den Akp nin yaptığı yola bak diyip bu zamanda bile siyasi malzeme çıkaranları, bugünlerin taşlarını döşeyen müteahhitleri, depremi mizah yapanları, ve bilinçsizce ders almayı bilmeyen bizleri ve devlet yetkililerini sana havale ediyorum Allahım. Hasbünallahi ve li men vekil.

Şimdi sırası değil. Elimizden ne kadari geliyorsa yardım etme zamanı. Birbirimize tebessüm olabilmenin zamanı.