Zannetmesinler ki, ben bu zlimne ittihamlara karşı kendimi mesuliyetten veya mahkmiyetten kurtarmak içindir. Sizi temin ediyorum ki, beni tam bilen dostlarım da tasdik ediyorlar ki, bu yirmi sekiz senede, ölüm hayattan ziyade bana fideli ve kabir on defa bana hapisten ziyade medr-ı rahat ve hapis on defa bu çeşit serbestiyetten daha istirahatime fideli olduğunu katiyen kanaatim var. Eğer bazı dostlarım mahzun olmasaydı, ben daim hapiste kalacaktım.

Eğer şeran intihar caiz olsaydı, elbette Rusun Başkumandanının ve İstanbulu işgal eden İtilfçıların Başkumandanlarının kendi idam etmek vaziyetlerine ve divan-ı riyasette elli mebusun huzurunda ilk Reisicumhurun şiddetli hiddetine karşı tezellüle tenezzül etmeyen bir adam, elbette pek çok defa bir di jandarma ve gardiyanın ve di bir memurun tahkirkrne ihanetleri ve iftiraları ve tazipleri ve ağır tcizlerini gören adama, elbette ölüm yüz defa hayattan daha ziyade ona hoş gelir.

Madem Rehberi bahane edip, böyle hiç hatıra ve hayale gelmeyen bir evhamla ittiham ediliyorum. Ben ve kardeşlerim Rehberin hakikatiyle, hem imanımızı, hem ahlkımızı tehlikeden kurtardığımız için deriz ki:

Rehber on beş sene evvel telif edilmiş, üç defa tab ile binler nüshası ve el yazısıyla on binler nüshası bu vatanda iştiyakla okunmak suretinde intişar ettiği halde, yüz bin adam okuyucu hiç kimseden muvafık, muhalif, dindar, dinsizden hiçbirisi dememiş, Ondan zarar gördük veya Vatan ve millete zararı var işitmedik. Öyle bir zarar olsaydı, bu ehemmiyetli bir mesele olduğu için intişar edecekti. Halbuki bundan yüz bine yakın şahit gösteririz ki, Biz ondan imanımızı kurtardık, seciye-i milliyemizi onunla düzelttik, istifade ettik diye yüz bin şahit bu dvmıza lüzum olsa göstereceğiz.

Devam edecek