Bilirkişi raporunda bir isnad da, Müellif, Risale-i Nur şahs-ı mnevsi namına konuşmaktadır. Kalbe ihtar edildi, Leyle-i Kadirde kalbe gelen bir mesele-i mühimme gibi bazı cümleleri ele alarak, bununla şahs nüfuz temin etmek maksadının müellifte bulunduğudur.

Bu kadar asılsız ve mnsız bir isnad karşısında insan, o bilirkişi namını alanların bilirkişi mahiyetinden tamamen uzak olduklarına hükmedip, o cehaletleri ve o vukufsuzlukları karşısında hayrette kalıyor. Hiç olmazsa, ehl-i vukuf, hürmeten bu ciheti dikkatle mütala etseydiler, kendileri bu derece cehalet deresine atılmaktan belki bir derece kurtulurlardı. Bu asılsız isnada karşı evvel bütün Risale-i Nur eserleri ve mektupları ve Üstadımızın bütün hayatı en kat delildir ki, o aziz zt bütün gayretini, bütün hizmetini hak uğrunda ve yalnız hak için yapmış ve yalnız Hakkın hatırı için konuşmuş. O suret ehl-i vukuf, Nur Külliyatından yalnız küçük bir cüzünü okumakla ve dinsizlikte taassup göstererek ill ki bir suç isnad edebilmek için bu iftirayı savurmuşlar. Halbuki, o aziz zt, Risale-i Nur dersini izah ederken diyor: En büyük dersimiz, acz, fakr, şefkat ve tefekkürdür.

Hakikat-i halde o aziz zt, büyük ve küll hizmetleriyle, en cniyane işkencelere sabır ve tahammül ederek, mücahede-i mneviyesinde devam edip küfür ve dalletin baman hücumlarını, maddiyun ve tabiiyunun küfr mesleklerini Kurn-ı Hakmin hakaik-i imaniyesinden aldığı Nur hakikatleriyle parçalayarak ve o Nurun 130 risalesinin yüz binler nüshalarını, iman dersleriyle ona minnettar kalan yüz binler müştak talebeleriyle her tarafa neşreden; dinsizliğin, bilhassa komünistliğin bu vatandaki hücumuna mni olan iman hakikatlerini en kat delil ve burhanlarla ispat ederek küfür ve dalletin btıl mesleklerini Kurnın elmas kılıcı hükmündeki iman-ı billh ve vahdaniyet-i İlhiye hüccetleriyle parça parça eden; ve o Nur eserleri şimdi lem-i İslmın büyük merkezlerinde keml-i takdir ve istihsanla neşredilen; ve geçen sene Türkiyeyi ziyarete gelen Pakistanlı bir vekil, kırk-elli üniversite talebesine,