Suriye’deki iç savaş nedeniyle ailesiyle birlikte üç yıl önce kaçıp Diyarbakır’a gelen Mahmud Sukeyf, kendileri için bir düzen kurdukları anda mahallelerinde patlayan silahlar nedeniyle yeniden kaçış yoluna girmiş.
'Savaştan kaçıp savaşa düştük'“Ben terziyim, oğullarım da terzi, terzilik bizim aile mesleğimiz. Savaş ülkemizi mahvetti. Her taraf yakılıp yıkıldı. Bize orada yaşama şansı kalmayınca çıkıp gelmek zorunda kaldık. Allah razı olsun Türkiye’den, bize kapılarını açtı, konukseverliğini gösterdi. Bir süre kamplarda yaşadık, sonra bir tanıdık vasıtasıyla Diyarbakır’a geldik. İnsanı güzel ve sahip çıkıyor. Küçük bir dükkân açtık ve mesleğimizi icra etmeye başladık. Bağlar’da ev tuttuk. Kimseye bir zararımız yok, kimsenin de bize zararı yok. Ama bu mahalleleri kazdılar, silahlı kişiler çıkıp geldi. Ardından polisler ve askerler geldi, biz de çıkmak zorunda kaldık. Patlamaya, silaha tahammülümüz yok artık. Huzurevleri mahallesine gideceğiz. Bir yer tutup başımızı sokacağız bu olaylar bitinceye kadar başka çaremiz yok.”
suriyeliaile‘Savaş çok kötü, yaşadık biliyoruz’
Mahmud Sukeyf’in oğlu Selmo Sukeyf savaş sırasında babasıyla birlikte kaçıp Diyarbakır’a gelmiş. O da terzi ve tek istediği huzur içinde çalışıp ailesine bakabilmek.
“Biz savaşı yaşadık, hem de en kötüsünü yaşadık. Allah biliyor ya, savaş çok kötü. Anlatamayacağımız kadar çok acı yaşadık. Evimizi, yurdumuzu bırakıp buralara kadar geldik. Şimdi geri dönecek bir yurdumuz, bir evimiz yok. Diyarbakır’ı evimiz yurdumuz belledik. Kimseye yük değiliz, emeğimizle çalışıp hayatımızı sürdürüyoruz. Buradaki insanlar evlerinin, sokaklarının arasına savaşı sokmasınlar, evlerinden, canlarından olacaklar yoksa. Pek çok şeyin kıymeti kaybedilmeden anlaşılamıyor, biz kaybettik başkaları kaybetmesin.” Diyarbakır’ın Bağlar ilçesinde pek çok aile evini terk edip yakınlarının yanına yerleşti. Kimi aileler de köylerine geri döndü.Kaynak: Diyarbakır Söz
