DİYARBAKIR - Güneydoğu'da 1990'lı yıllarda yaşanan çatışmalarda çocuklarını kaybeden annelerden oluşan Barış Anneleri Derneği, çözüm sürecine desteğin artırılması çağrısı yaptı.
Diyarbakır'daki Barış Anneleri Derneği'nin üyeleri, bölgede devam eden çözüm sürecinin başarılı olması için yürüttükleri çalışmaların dışında kentte kan davalı ailelerin de barışması için mücadele ediyor.
Derneğin dönem sözcüsü Emine Özbek, , yaşanan acı ne olursa olsun, evlat acısının tarifinin olamayacağını söyledi.
Türkiye'de gelinen süreçte herkesin barıştan yana tavır alması gerektiğini ifade eden Özbek, şöyle dedi:
BARIŞ ANNELERİNDEN DESTEK
"Anneler kin beslemez. Yaşadıkları acıların başkaları tarafından tadılmasını istemez. Çocuğunu kaybeden bir anne aynı acıyı başkasının yaşamaması için elinden gelen neyse onu yapar. Bizim amacımız da artık ölümlerin yaşanmaması için duyarlılık oluşturmak. Eğer bir barış olacaksa ve kalıcı olacaksa bunu biz kadınlar, anneler yapacağız. Tüm annelerin bize güç katması lazım."
OĞLUNU KAYBEDEN ANNE
Kudret Eryaman (45) da 4 yıl önce kaybolan oğlunun ölüm haberini Kobani'den (Ayn El Arap) aldığını belirtti.
Yaşadığı acının son olması için dua ettiğini dile getiren Eryaman, sürecin her kesimden fazla anneler tarafından sahiplenmesi gerektiğine vurgu yaptı.
Hanım Atlı (65) ise döneceği günü beklediği oğlunun hayatta olup olmadığını bilmediğini ifade ederek, "İstediğimiz ve dileğimiz evlat acısı yaşayan tüm annelerin bize el uzatmadır. Gelsinler hep birlikte barışı istediğimizi ifade edelim. Bir daha bu ülkede, bu coğrafyada hiçbir anne, eş, çocuk eş acısı yaşamasın" diye konuştu.
- Çocuğu için her bayram şeker topluyor
57 yaşındaki Pakize Çal da 11 yıldır kaybettiği çocuğu için her bayram şeker topladığını anlattı.
Oğlunun ölüm haberini 6 yıl önce aldığını ifade eden Çal, şunları söyledi:
"Her bayram sandıktaki şeker kavanozunu çıkarıp oğlum için bir şeker bırakıyorum. Şimdiye kadar 22 şeker toplandı. Bu da 11 yıl ediyor. 6 yıl önce ölüm haberini aldım ancak cenazesini görmediğim için döneceğine inanıyorum."
Kaynak: Diyarbakır Söz