17 Mayıs 2017’de annesi tarafından işe uğurlanan Bayram Elhaman, bir daha eve dönmedi. Defalarca telefonla aranan Bayram’dan haber alınamazken, en son bir arkadaşı tarafından HDP il başkanlığında, daha sonra Şanlıurfa’nın Suruç ilçesinde biriyle 5 dakikalık görüşme gerçekleştirdiği öğrenildi. Elhaman'ın daha sonra kandırılarak dağa gönderildiği kaydedildi.
Daha önce korkudan HDP’nin kapısına gidemeyen aileler, Hacire Akar’ın başlattığı eylemle HDP’nin kapısının yolunu tuttu. 3 Eylül 2019'dan itibaren Türkiye'nin farklı kentlerinden evlat nöbeti tutmaya başlayan ailelerden 16'sı evladını terörün pençesinden kurtardı. Evlat nöbetinde olan Ayten Elhaman, annelerin HDP’nin kapısına gelip evlatlarını istemesinin çok zor olduğunu, evladının da komando olmak istediğini ama şimdi oğlunun dağda ezildiğini ifade ederek, sonuna kadar evlat nöbetinde olacaklarını dile getirdi.
"BİZ ARTIK KORKMUYORUZ"
Ayten Elhaman, oğlunun 2017'nin mayıs ayında işe gittiğini ve kendisinden bir daha haber alınamadığını söyledi. Oğlunu telefondan aradıklarını ve cevap vermediğini aktaran Elhaman, karakola başvurduklarını, telefonun kapalı olduğunu kaydetti. Sorup soruşturduklarında en son görüştüğü arkadaşı tarafından HDP binasına getirildiğini aktaran Ayten Elhaman, sözlerine şöyle devam etti:
"Sonra Şanlıurfa Suruç’ta biriyle 5 dakikalık bir konuşma yapılmış. Ondan sonra hiçbir haber yok. 3 yıldır oğlumu bekliyorum. Oğlum eğer beni duyuyorsa gel. HDP/ PKK birdir, hiç onlara güvenme. Onlar Amerika'nın uşağı, sizi o dağlarda, taşlarda eziyorlar. Hep rüyalarıma giriyor. ‘Anne beni kurtar’ diyor. İnşallah seni kurtaracağım. 18’ini yeni bitirmişti. Askere gideceğim, komando olacağım diyordu. Bizim siyasi ile bir alakamız yoktu. Biz bu Türk bayrağı altında dalgalandığını görünce gururlanıyoruz. Bu mücadeleme son nefesime kadar da devam edeceğim. Annelerin böyle HDP’nin kapısına gelmeleri çok zordu. Cumhurbaşkanımız arkamızda, Bakanımız Süleyman Soylu arkamızda. Allah razı olsun devletimizden, Cumhurbaşkanımızdan. HDP, sanmasın bir gün, iki gün, oturup kalkacağız. Hayır, biz bin yıl da geçse evlatlarımızı almadan buradan gitmeyeceğiz. Eskiden korkuyorduk. Ben birkaç defa demiştim geleyim. Herkes diyordu, başkalarından duyuyorduk. Gidersiniz sizi döverler, bomba atarlar, bir şeyler yaparlar. Biz artık korkmuyoruz. Devletimiz bizim arkamızda. Evlatlarımızı götürdüklerinden beri biz ölüyüz zaten. Biz anneler ölü gibiyiz."
Kaynak: Diyarbakır Söz