Yüksek Gerilime kapılıp el ve ayaklarını kaybeden Mehmet Zeki Aslan, çektiği acıların hafiflemesi için yetkililerden kendisine biyonik kol ve ayak yardımı yapılmasını istedi.
Merkez Yenişehir İlçesi Cumhuriyet Mahallesi, 402'inci Sokak'taki bir evde yaşayan Mehmet Zeki Aslan, 2015 yılı Nisan ayında bir inşaatın beton işlerinde çalışırken yüksek gerilime kapılması sonucu kaldırıldığı Dicle Üniversitesi Hastanesi'nde 19 gün tedavi altında kaldı.
Burada yapılan tedavide işlevini yitiren 2 ayağı kesilen Aslan, daha sonra kaldırıldığı ve 3 ay kaldığı Çukurova Üniversitesi Hastanesi'nde ise 2 eli kesildi.
“Su içmeye gücüm yok”
Elif(4), Yusuf(9), Furkan(13), Serkan(15), Melike(16) ile birlikte yaşam mücadelesi veren Saliha ve Mehmet Zeki Aslan çifti, biyonik kol protezi için yardım bekliyor.
İnşaatta çalıştığı sırada yüksek gerilim hattına kapıldığını belirten Aslan, “Ellerimi ve ayaklarımı kaybettim. 7 nüfusum var, gelirimiz yetmiyor. Akdeniz Üniversitesine kol nakli için başvurdum. Gerekli yardımı yaparlarsa, sevinirim. Sıkıntının içindeyim. En azından bir ellerim olsaydı, bir su ya da bir çayımı içebilirdim. Su içmeye gücüm yok.” dedi.
“Vücudumu bile kaşıyamıyorum”
Aslan konuşmasının devamında, “Tüm ihtiyaçlarımı eşim ve çocuklarım ile karşılıyorum. Gece yarılarında vücudum kaşınsa, çocukları kaldırmak zorunda kalıyorum. Vücudumu bile kaşıyamıyorum. Uzanacak eli bekliyoruz, istediğimiz biyonik el yardımı olursa çok sevineceğim. Yapandan yapmayandan da Allah razı olsun.” şeklinde konuştu.
“Tek istediğim biyonik kol ve ayak nakli”
Yerel yetkililere 20 defa dilekçe verdiğini belirten Aslan, “Düşenin dostu olmazmış. Arayıp soranımız yok. Tek istediğim biyonik kol ve ayak nakli. Yetkililer sesimi duysunlar. Bazen çocuklarımız okula gidiyor. Para istiyorlar, para veremiyorum.” ifadelerini kullandı.
“Eşim ve çocuklarım için yardım istiyorum”
Mehmet Zeki Aslan’ın eşi Samiye Aslan ise “Büyüklerimiz, yetkililerimiz, hayırseverlerimiz bize destek versinler, yardım etsinler. Eşim ve çocuklarım için maddi ve manevi yardım bekliyorum. Bir yandan çocukları okula göndermek diğer taraftan eşimin tüm ihtiyaçlarını karşılamak zor oluyor.” dedi.
Kaynak: Diyarbakır Söz