1924 MODEL BİR ANAYASANIN GEÇERLİLİĞİ!

Evet, sevgili okurlar.

Türkiye seçim sath-ı mailine oldukça yaklaşmaktadır.

Her gün biraz daha siyasi atmosfer havası yükseliyor, zirvelere tırmanıyor.

Siyaset meydanı oldukça sinirleri geriyor ve gerdiriyor.

Siyasi partilerin hepsi birbiriyle adeta yarışarak birlikte, iktidar partisine hücum etmektedir.

İktidar partisi ise seçim sath-ı maili nedeniyle, savunma hattında kendini savunmaktadır.

Ama siyasi atmosfer, oldukça gergindir.

Allah ülkemizin sonunu hayreylesin.

Yıllardan beri neredeyse bir asır boyu yüz yıllık bir süreç içerisinde kalkıp düşmekle, siyaset arenası Türkiye’yi bu seviyeye getirdi.

1924 anayasası hiç kuşkusuz ki müstevli devletlerin direktifi üzerine kurulmuş bir anayasadır.

Adeta bir darbe baskısıyla oluşagelen bir anayasa.

Lozan Zaferi (!) sonucunda kurulan bir cumhuriyet ve o cumhuriyet paralelinde oluşan bir ihtilalci anayasası.

Yani İngilizlerin ve İtilaf devletlerinin Lozan’daki Lord Gürzon’un, İsmet İnönü’ye kabul ettirdiği bir anayasa ve cumhuriyet şekli...

* * *                                                                 

Düşünün sevgili okurlar.

624 yıllık bir Osmanlı hilafet ve saltanat devleti kaşla göz arasında yıkılıp yok oluyor.

Yerine kurdurulan bir cumhuriyet.

Hem de Lozan antlaşması paralelinde kurulan bir cumhuriyet…

Gerçekten cumhurun arkasında durduğu bir cumhuriyet midir?

Bu soru işaretiyle meydana gelen bir soru ve bu soruya verilebilecek cevap, hiçbir zaman net olmamıştır ve bundan sonra ne derece net olacağı tabii meçhulümüz.

Ama bu bir gerçektir ki kurulan bu cumhuriyet olağanüstü kurulmuş bir cumhuriyet ki itilaf devletlerinin Osmanlıyı tarihten sildirmesi sonucunda ittifakla kurulan bir cumhuriyet ki bugüne kadar bu cumhuriyet anlayışı Türkiye’de bir arpa boyu kadar bir gelişme, iyileşme, iyileştirmeye doğru bir adım atılmış değildir.

Zira arkasında cumhur yoktur.

Cumhura rağmen, cumhuriyet adını kullanarak oluşmuş bir anayasa.

O günden bugüne kadar iç meselelerine dönük yapılan bir devlet siyaseti.

Ne yazık ki hala da kan revan içerisinde devam ederken, terör örgütleriyle karşı karşıyayken, bir türlü kendine sağlam bir zemin arayışında bulunmamıştır.

Hep kavga, kan, gözyaşları, sen-ben davası, hakla batılın kavgası ile “Kimin eli kimin cebinde” belirsizliği içerisinde kıvranıp duran bir Türkiye ve bir arpa boyu kadar ilerlemeyen sözde bir cumhuriyet.

* * *

İşte bugün Türkiye’nin hali pür melali ortada…

Seçim sath-ı mailine girilen bir ortamda kavga var, kargaşa var, antidemokratik uygulamalar var.

Bu itibarla diyoruz ki toplumu bu seviyeye getiren ve her gün biraz daha kavga uçurumuna iten unsur nedir?

O unsurları arayıp teşhis etmemiz gerekirken, ne yazık ki bir türlü bir arpa boyu kadar ilerleyemiyoruz ve yakalayamıyoruz.

Oysaki zaten uygulanmakta olan bir sistem oldukça açık ve kendini ele veriyor.

Bayatlamış bir anayasa ve o anayasanın paralelindeki antidemokratik yasama, yürütme ve yargı erklerinin varlığı Türkiye’yi bir türlü demokratik bir zemine oturtturamadı.

Bunun açık seçik delili de; mevcut antidemokratik bir seçim havası ve bu seçim havasının içinde bulunduğu Türkiye’nin vaziyeti ve hali pür melalidir.

Siyasi partiler; atıp tutuyorlar, vurup tutuşturuyorlar.

Rasgele keyfi konuşmalar.

Antidemokratik görüntüler.

Halkın beklentileri dışında hukuk dışı zorbalıklar, yani “ne desen var” kabilinden, “mevcut sistem Türkiye’yi nereye götürüyor?” sorusundan kendini bir türlü arındıramıyor.

Tek kelimeyle diyebiliriz ki 1924 model Doğan araba artık Türkiye piyasasında görülmüyor.

Görülse bile çok nadir ve işlemez durumda.

Hatta kullanan olursa bile gülünç duruma düşüyor, çünkü artık tuhaflaşmış.

Zira oldukça yeni son model araçların piyasada revaç bulduğu herkesin malumudur.

Bu demektir ki toplumun günlük sosyal ve ticari alandaki yenilikleri daha fazla revaçta olur ve sahibine para kazandırır, gelecek temin eder.

Ama ne yazık ki tam tersine, Türkiye’de siyasi hayatımızdaki yasalar, yönetmelikler, uygulamalar, hatta hepsinin başını çeken 1924 model bir anayasanın mevcudiyeti söz konusudur

Sormazlar mı, beyler bu ne hal?

Eski 1924 model Doğan araba nasıl piyasada artık revaç görmüyor, hatta alay konusu oluyor.

Ne oluyor da koskocaman 78 milyon bir toplumu ve yüzde 99’u Müslüman olan bir halkın, hala da 1924 model hukuksal geçerliliğini yitirmiş bir anayasayla yönetiliyor Türkiye?

Evet, 1924 model bir anayasa mevcudiyeti ve o anayasa paralelinde uygulanan kanunlar, yasalar, yönetmelikler ve yasama, yürütme ve yargı erklerinin mevcudiyeti.

Ve Türkiye’nin genelinde antidemokratik, sistematik bir mezalim, ülkeyi nereye götürür acaba?

* * *

Üstat Bediüzzaman şöyle buyuruyor;

“Eski hal muhal, ya yeni hal ya izmihlal”

Evet, değerli okurlar.

Gerçekten eski halle yeni bir Türkiye’yi idare etmek, insanları oldukça güldürür.

Hala da 24 model piyasada varlığını yitirmiş bir araç gibi 1924 model bir anayasanın mevcudiyeti nerede ise 90 yıllık bir anayasa.

Bir yasama, yürütme ve yargı hükümranlığı ve tümüyle de demokratik hukukun üstünlüğünü kaybetmiş yasalar manzumesi.

Artık dünya kamuoyu nezdinde dahi gerek mana aleminde olsun, gerek görünen görüntüler olsun, herkes pür dikkatle bizi seyrediyor.

Türkiye’yi temaşa ediyor ve dost görünüp de düşman olan bıyık altından gülüyor, dost olanlar da zaten üzülüyor.

Büyük bir burukluk içerisinde her an için 1960’lı ihtilallere doğru teşebbüsler, girişimler ve kışkırtmalar.

Mevcut iktidar partisi ise büyük bir keyfilik içerisinde gününü gün edercesine, vurdumduymazlıklar içerisinde, kendini her gün biraz daha bünyelerinde taşıdıkları yanlış insanların hegemonyasından bir türlü kurtaramıyor.

Gizliden gizliye devletin bünyesine, sarayına sızdırılmış, ne idüğü belirsiz insanlar, ne yazık ki devlet büyüklerinin yanında poz veriyor.

Ve kendilerini hep şirin, tatlı ve lekesiz birer insan olarak gösteriyorlar.

Ama heyhat!

Hiç de öyle değildir.

Tam tersine halkın yüzde 52 oyunu vermiş olduğu devlet büyüklerine karşı beslenen sevgi, yavaş yavaş geri tepmeye yönelik görüntü veriyor.

İşte biz buna gerçekten bağrı yanık, ülkesini seven, bağrına basan insanlar olarak üzülüyoruz.

Ve Türkiye’de bu seçim sath-ı mailine girmesiyle hiç iç açıcı olmayan görüntüler gözükmektedir.

Allah sonumuzu hayreylesin.

Dua etmekten başka elimizden bir şey gelmiyor.

Kimseye akıl ve fikir verecek durumda da değiliz.

İnanın, düğün halayı içerisine giren ve oyun oynayan insanlar, kendini pek görmüyor da dışarıdan onları seyreden, onların güzel veyahut kötü oynadıklarını daha net görüyorlar.

En derin saygı ve sevgilerimle.