Kredi faizindeki yanlışlık ölüme götürdü!

Söz sırası gelmişken ifade edeyim.

9 Kasım 2012 tarihli Söz Gazetesi!

Bilmem, hatırlar mısınız?

O günkü nüshanın göbek manşetinde şöyle bir başlık vardı.

“Kredi faizi ölüme götürdü.”

Devam spotta ise şu ifade dikkat çekiciydi.

“Hayvancılık kredisinin faizi intihara sürükledi.

Azrail Özkorkmaz, borcunu ödemeyince bunalıma girerek intihar etti.”.

***

Meselenin,

Sürecini ve perde arkasında gelişen hikâyesini bugün sizinle paylaşmak istiyorum.

Bir yanlışlık,

Bir tahakkümlülük,

Ve tabi ki, sorumsuzluğun nasıl bir gencin hayatına mal olduğu hakkikat!.

En önemlisi,

Zamanın gerceklerin “gün yüzüne” çıkışında en büyük müfessir olduğu da bir kez daha kanıtlanmış oldu.

Kulağa küpe olsun...

***

Evet,

Azrail Özkorkmaz henüz 26 yaşındaydı.

Onun da birçok genç gibi hayalleri vardı.

İntihar etmeseydi kısa bir süre sonra evlenecekti.

Mutlu bir yaşam ve yuva kuracaktı.

Bunun için de canla-başla caba sarf ediyordu.

***

Köyde kendisine özgü Çiftçilik yapıyordu.

Sonra imkânlar gelişti “hayvancılık” işine girdi.

Yani ticarete atıldı.

Ağabeyi Cebrail Özkorkmaz kooperatif başkanıydı.

Eğil Oyalı Köyü Kırsal Kalkınma Kooperatifi.

İşte bu kooperatif üzerinden kendi nam-ı hesabına;

Gıda, Tarım ve Hayvancılık Bakanlığı’nın verdiği hayvancılık destekleme kredisi çekti.

***

O gün;

1.6 milyon TL tutarındaki krediyi Ziraat Bankası’ndan aldı.

Projesini hazırlamıştı, Çiftlik kurmuştu.

Ahırlar inşa etmiş.

Ve çok sayıda Büyük baş hayvan satın almıştı.

Süt ve sığırcılığı birden yürütüyordu.

İşler iyi gidiyordu.

Öyle ki,

Diyarbakır’da 40’a yakın “kooperatif” iflasın eşiğine geldi.

Bazıları siyasi ve rant hesabıyla, “kapılarına” kilit vurdu.

Ama o her şeye rağmen onlar direndi.

Ayakta kaldı.

***

Tabi ki aldığı kredi; 5 yıl geri ödemeliydi.

İntiharından bir hafta önce;

Taksit süresi geldiği için bankaya gitti, taksitini yatırdı.

Taksit ve üzerine gelen faizle tutar 35–40 bin lira idi.

Parayı taksitin son gününde yatırmıştı.

Ancak parayı toparlamıştı.

Ödemeyle rahat bir nefes almıştı.

Eve ve aile fertlerine gelip, “taksiti ödedim” dedi.

***

Sonra, haber geldi.

Taksit ödenmemiş.

Borç oranınız faizle birlikte 6 kat cezayla; 200 bin lira olmuş.

Nasıl olur?

Karşılaştığı rakam,

İfade edilen mevzuat karşısında Cebrail Özkorkmaz şoke oldu.

Çünkü;

Bakanlık ve Bankanın söylediği faiz oranı arasındaki hesap, uçurumları işaret ediyor.

Nerden bulacak bu kadar parayı!

***

Mecbur.

İlla ki; ödemek zorundadır.

Özkorkmaz.

Çalmadık kapı,

Gitmedik yetkili bırakmadı, “bir yanlışlık var, ben parayı yatırdım. Elimde dekont var” dese de çözüm yok.

Para zamanında hesaba yatırılmamış, ceza-i müeyyide uygulanır.

***

Araştırma sonucu;

Banka görevlisi bahse konu parayı, “Kooperatif” hesabına yatırmamış.

Yanlışlıkla; “şahsi” hesaba yatırmış.

Hakikat ortaya çıkmasına rağmen.

Tabiri caizse;

“Ben bilmez, merkez bilir” sözüyle, ferman geri alınmadı.

Çaresizlik içerisinde eve geldi.

Sonra da ağabeyleriyle bunun tartışmasına girdi.

Bunalım, üzerine bunalım inşa edilmeye başlandı!

***

Derken nişanlısıyla, telefonla konuştu ve tartıştı.

Eee.

200 bin lira borç para, tez elden ödenmesi lazım.

Yani bu hal-i durumla “evlilik” kararlaştırılan tarihte olmayacak.

Borç para.

Üzerine gelişen mülahazalar,

Nişanlısıyla yaptığı görüşme,

Bir anda Özkorkmaz’ı çıkmaz sokağa boğdurdu.

Dayanamadı.

Tarlada traktörün üzerinde çift sürerken olup-bitene isyan ederek “silahı” başına dayayıp intihar etti.

***

Acı bir dram!

Geride gözü yaşlı bir aile ve evlenme hayalleri kuran genç bir kız.

Peki, bu “trajedi intihar” vakasından sonra ne oldu?

İşte asıl sorgulanması gereken bundan sonraki işlem.

Bakınız; Bizim haberimiz üzerine!

Her ne kadar,

“İntiharın” gerekçesi “faiz değil” diyen etkili ve yetkililer olduysa da.

Hakikat siyasi çıkışla gizlenemedi.

***

Gıda, Tarım ve Hayvancılık Bakanlığı,

Ve Diyarbakır İl Müdürlüğü, mevzuuya el koymak zorunda kaldı.

Yanlıştan dönülmek üzere!

Hatanın, Özkorkmaz’dan değil tamamen Banka görevlisinden kaynaklı olduğu ortaya çıktı.

Ve tabi ki;

Kooperatif ve taksit mevzuatında değişikliğe gidildi.

Bir günlük gecikmeyle, faiz tutarı meblağın 6 katı olur mu?

Neyse; “hata” düzeltildi(!)

***

Anlayacağınız!

Soru işaretleriyle dolu bir hadise zinciri.

Sormak istiyorum.

Her kim muhatap olarak kendini görüyorsa?

Onlara sorularım diyorum.

BİR:

4 günlük gecikmeden doğan faiz oranı nasıl 6 kat artar. 35–40 bin liralık taksit tutarı 200 bin liraya yükselir?

İKİ;

Banka memuru böyle bir hata yaptığıyla, itiraz da var. Hata neden düzeltilmeli. Azrail Korkmaz intihar edip, olay basına yansıdıktan sonra, yanlıştan dönülerek, düzeltme yapıldı.

ÜÇ;

Kooperatif, Bakanlık ve Banka “yanlıştan” dönme noktasında, nasıl bir işlem icra etti.

***

Buarada,

Hadise vuku bulduktan sonra birçok kooperatif üyesi ziyarete geldi.

“Öldük, bittik” feryadında bulunarak.

Neler anlatmadılar ki?

Birçok bölge ve dokümanla birlikte!

Bende, zamanı gelince irdeleyeceğim.

Buradan da paylaşacağım.

***

Dedim ki konuşun!

Kooperatifciler de “konuşacağız.

Yaşadıklarımızla alakalı toplu basın açıklaması yapacağız.

Yaşanan ve yaşatılan sıkıntılar herkes bilsin diye?

Birileri ‘sessimizi’ duysun...”

Sonra, ne hikmetse sanki bir güç onları, “sindirerek” susturdu.

İki hafta önceydi;

Bölgedeki tüm kooperatif üyeleri Diyarbakır’da buluştu.

Ancak yine de, “ketumlukten”  dönmediler.

***

Velhasıl;

Diyeceğm Eğil’deki acı dolu hadise bölgenin aynası!

Temenni etmeyiz...

Ama velâkin, “görünün köy kılavuz istemez” misali.

Acı gerçek ortada.

O nedenle bilinsin ki; yakında başka ölümler ve feci vakalar olursa da buradan yüksek sesle diyorum ki;

“KİMSE ŞAŞIRMASIN.”

Çünkü,

Alınan kredilerin “taksit” dönemi geldi.

Bu nedenle;

Bir hayli ama bir hayli kooperatiflerde sıkıntı var.

Çiftçiler de “ödemeyle” alakalı “kazan” kaynıyor!

Şimdiden uyarım!