VAHŞİLEŞTİK-CANİLEŞTİK!
Yazıya…
Niye böyle bir başlık attık?
Hele ki, böylesi mukaddes bir ayda bulunurken...
Nefsin…
Sabrın…
Hoşgörünün…
Sevgi ve muhabbetin…
Yardımlaşma ve dayanışmanın "zirve yapması" gereken bir zamanda…
Ne yazık ki!
Yaşanan ve gelişen hadiseler; "akla-ziyan"!
***
Yazıyı kaleme alırken…
İzmir'den bir haber…
Bir baba.
Önce eşini, sonra 5 yaşındaki kızını "bıçakla" öldürüyor.
Sonra intihar ediyor…
Ki iki gün önce, Gaziantep’te yaşanan facia…
Bir baba.
Oturduğu evi ateşe veriyor…
Ardından, eşini ve iki çocuğunu hunharca öldürüyor.
Kendisi ise, "son anda" intihardan vazgeçiyor.
***
Kırıkkale'de polis memuru…
Eşini ve üç çocuğunu öldürüyor…
1 çocuğu yaralı kurtuluyor…
Kendisi de; intihar ediyor…
***
Ve önceki gün, Diyarbakır'da…
Kanlar içerisinde yaralı bir kadın...
Başında mahallenin kadınları…
Ağır yaralı…
50 yaşındaki kadını bu hale getiren kim?
30 yıldır aynı yastığa baş koyduğu eşi!
Vurmuş.
Sonra bırakıp, gitmiş…
***
Dikkat ederseniz; felaketler zinciri…
Bu nasıl bir vicdan?
Bu nasıl bir kindir?
Bu nasıl bir zihniyettir?
Bu nasıl, aile efratlığıdır?
Akıl-sır erdirmek mümkün değil…
Vahşileştik…
Canileştik…
Halk jargonuyla; "gözü kan bürünmüş" olduk…
***
Artık şiddet…
Öfke.
Kin.
Nefret, "alabildiğine" toplumsal yıkıma yol açıyor…
Cinayetler…
Katliamlar.
Kayıplar.
İşkenceler…
Tacizler…
Tecavüz…
Tabiri caizse, bini bir para…
Ki; sıradanlaştı.
***
Hiç kuşkusuz ki…
Ana müsebbip; yönetim sistemi…
Yasalar…
Kanunlar…
Ve tabi ki "suçla" mücadeledeki, uygulamalar…
Adalet…
Hepsi; "maneviyattan" uzak bir ruh halini almış; "maddiyete" boğulmuş durumda…
***
Tüm bunlara ilaveten…
Hayat şartları.
Sosyo-ekonomik koşular…
Çevre…
Yaşam kültürü…
Aile efratları arasındaki "uyum" halindeki dengesizlik…
Özenti…
Medya…
Pembe diziler…
Başka hayatlara…
Başka yaşama dair beklentilere yönelik "doyumsuzluk!"
***
İşte bu tahribatlar zinciri.
Aynı zamanda.
Toplumda.
Aile bireyinde.
Fertte…
Vahimin de ötesinde; "güvensizlik" ikmal etmektedir…
Güvenin…
Samimiyetin…
Tahammülün olmadığı bir "yaşam kültürü" alabildiğine hâkimiyet kazanmış…
Hiç tartışmasız ki; caniliği ve vahşiliği hızla üretmektedir…
***
Dikkat ederseniz!
Tahammülü artıracak…
Öfkeyi kontrol ettirecek…
İradeyi güçlendirecek…
Güveni…
Samimiyeti…
Hak, hukuk ve adaletin "üstünlüğünü" ikmal edici, bir ortam yok…
İcra eden de yok…
Sosyo-ekonomik gelişme de…
Var olan aksi, durum!
İşsizlik.
Yoksulluk.
Gelir düzeyindeki adaletsizlik uçurumları geçti…
***
Hepsi ikmalleştiğinde…
Sonuç…
Psikopatvari bir kültür, ha bire körükleniyor…
Hayat koşulları, bütünleştirici bir kimlikle, vasıf almakta…
Nesil.
Çocuklar.
Özellikle gençlik…
Bedensel.
Kişilik nokta-i nazarında; "iradesiz!" bir ruha sahip!
Vur, kır, yık...
***
Sıkıntıya gelmeyen.
İçine düştükleri gerginlikten kurtulmak için bencilleşen…
Toplum adına.
Aile adına.
Yaşadığı çevre adına…
Şuursuzca, kendine has kurallar inşa ediyor…
Çiğnenmesine.
Müdahaleye izin vermez.
Arızayı durumla; "fevri tepkiyle" zorbalaşıyor...
***
Velhasıl!
Toplum olarak vahşileştik.
Ki hızla, vahşiliği canilikle bütünleştiriyoruz...
Şiddet sevici olduk…
Kendisine has kanun koyucu hale geldik…
İşin boyutu…
Gelinen aşama itibariyle; "yıkıcı ve bölücü."
Hal-i vaziyet büyük felaketlerin de "habercisi"…
***
Sokakta…
İşyerinde.
Çarşıda, pazarda.
Hele ki evde…
Birbirimizi boğazlayacak noktaya gelmiş..
Hatta ötesine geçmiş durumdayız...
Ki, önceki gece yaşandı.
Yeni Akit Genel yayın yönetmeni Kadir Demirel…
Aile tartışmasında; "bıçaklanarak" öldürüldü…
Fail damadı.
Yani aile içerisinde; "facialar" yaşanıyorsa…
Birileri bunu; "enva-i kumpasta" körüklenen ateş olarak kullanabilir.
Onun için; "biz insanız" diyerek, dur demeliyiz…
***
Kısacası...
Birbirini yiyen zombilere dönmeden…
Kenetlenmeliyiz…
7'den 70'e herkes…
Devlet-i Âliye'nin öncülüğünde…
Vuku bulan şiddet sarmalını "söndürme" adına atağa geçmeliyiz…
STK'lar…
Belediyeler…
Medya…
Kamu kurum ve kuruluşları…
Herkes…
Yekvücut bir şekilde; "hoşgörüye" odaklanmalı…
Acil çözümler geliştirilmeli…
Yoksa!
Zombilere dönmemiz kaçınılmaz…
